اصول مدلسازی پروژه
مدلسازی اطلاعات ساختمان (BIM) به اشتراکگذاری اطلاعات ساختار یافته ای است که تعاریف گسترده ای در بین طراحان، سازندگان و بهرهبرداران دارد . بدین منظور می توان BIM را به این صورت تعریف کرد که BIM معمولاً شامل اطلاعاتی در زمینه طراحی، ساخت، تدارکات، بهرهبرداری، تعمیر و نگهداری، بودجهها، برنامه زمانبندی و موارد دیگر است که نسبت به یک رویکرد سنتی، محیط غنیتری فراهم میکند. اطلاعات ایجاد شده در یک فاز میتواند برای توسعه بیشتر و استفاده مجدد به فاز بعدی منتقل گردد. توجه به این نکته ضروری است که BIM یک عمل، فرآیند واحد و یا یک مدل سهبعدی کامپیوتری تلقی نمیشود.
از مزایای اینگونه مدلسازی می توان به موارد ذیل اشاره کرد :
- ارتقا استفاده از BIM در طول چرخه عمر پروژه
- ایجاد یک زبان مشترک در صنعت ساختوساز
- شفاف کردن فرآیند پیادهسازی BIM برای مشاوران طراح و سازندگان
- بهبود هماهنگی بین فازهای طراحی و ساخت
- ترویج رویکردی پویا در مدیریت تسهیلات
- ایجاد یک نقشهراه روشن به جهت توسعه پیوسته صنعت
- آگاهی بخشی به کارفرمایان و عوامل زنجیره تامین در خصوص ارزشهای افزوده BIM و به منظور بهبود نگرشها در صنعت ساخت
فرآیندهای BIM برای ایجاد و بهرهبرداری از انواع داراییها از جمله ساختمانها، تأسیسات صنعتی و زیرساختهای عمرانی به کار برده میشود. اگرچه که این فناوری هنوز در حال توسعه میباشد، با این حال بیش از 20 سال است که BIM در پروژههای صنعتی و عمرانی در سطح جهان مورد استفاده قرار گرفته است.
با توجه به هدف این مجموعه که مدلسازی تاسیسات مکانیکال و الکتریکال پروژه های ساختمانی و صنعتی است . سعی بر این است که بتوان کلیه نقشه ها را براساس استاندارد های مباحث نظام مهندسی و نشریه های سازمان برنامه و بودجه عملیاتی کرد و خروجی هایی که ارائه میشود را بتوان بصورت صد در صدی پیاده سازی کرد .
این رویکرد باعث می شود که هزینه های تحمیلی پروژه مانند دوباره کاری ها به صورت چشمگیری کاهش پیدا کند و همچنین می توان بعد از مدلسازی ، ریزمتره های دقیقی برای تجهیزات و مصالح مصرفی ارائه داد که این خود می تواند هزینه های را نسبت به پیشرفت پروژه مدیریت کرد و در ادامه علاوه بر مدیریت زمانبندی پروژه ، می توان هزینه ها را هم مدیریت کرد و سرانجام بعد از اتمام پروژه جهت تعمیر و نگهداری برنامه ریزی دقیقی را برای بالا بردن عمر مفید پروژه انجام داد.